Offroad rijden is niet zomaar een dagbesteding, het is een levensstijl. En het lijkt wel alsof iedereen die eraan meedoet, jarenlange ervaring heeft.
We vergeten al snel dat alle liefhebbers van vierwielaandrijving bij nul zijn begonnen, en dat er genoeg beginners zijn die graag voor het eerst het circuit op willen.
Ik was een enthousiaste beginner toen ik naar de Flinders Ranges in Zuid-Australië ging om een spoedcursus offroad rijden te volgen als onderdeel van de Isuzu I-Venture club.
Het was een steile leercurve, maar ik heb er toch veel van geleerd.
Hieronder staan enkele van mijn belangrijkste tips als beginner, zodat jij je kunt voorbereiden op je eerste avontuur.
Voorbereiding is de sleutel
Als je geen plan maakt, plan je om te falen.
Het is een gezegde dat op veel aspecten van het leven van toepassing is, en dat geldt ook voor een uitstapje buiten het asfalt.
Voorbereiding heeft verschillende betekenissen als het gaat om offroad rijden.
Allereerst is het belangrijk dat u inzicht krijgt in de mogelijkheden van uw voertuig als beginner die het onbekende tegemoet gaat.
Hoewel vierwielaandrijvingen uit de oude doos vrij rudimentair waren, zitten zelfs moderne terreinwagens vol met slimme technologie. Het loont de moeite om te weten hoe u die technologie in uw voordeel kunt gebruiken.
In Zuid-Australië kregen we de gelegenheid om de diverse functies van de D-Max en MU-X te testen, waaronder selecteerbare vierwielaandrijving met twee bereiken, een sperdifferentieel achter, de Rough Terrain Mode en Hill Descent Control (HDC).
Ze kwamen allemaal van pas op verschillende punten tijdens de reis, maar zonder voorafgaand onderzoek had ik niet geweten hoe ik ze had kunnen gebruiken.
Het sperdifferentieel achter zorgt ervoor dat de achterwielen even snel draaien, wat handig is in lastige situaties waarbij één wiel in de lucht is.
Het selecteren van de juiste vierwielaandrijving is ook cruciaal. Sommige terreinwagens kunnen in een 4A-modus worden gebruikt op verharde oppervlakken, maar de D-Max en MU-X moeten op de weg in 2H (of achterwielaandrijving) worden gereden voordat ze op losse oppervlakken naar 4H (high-range 4WD) worden overgeschakeld.
4L (low-range 4WD) is weer voor zwaardere omstandigheden. Het vermenigvuldigt het koppel van de motor, waardoor u steiler terrein kunt beklimmen en momentum kunt behouden waar u anders niet in 4H zou kunnen. Het kan ook worden gebruikt om het momentum van de auto op steile hellingen te controleren.
Het belang van bandenspanning mag niet worden onderschat.
De bandenspanning op het asfalt is over het algemeen te hoog voor off-road rijden, waardoor de banden sneller lek raken.
Door onze bandenspanning te verlagen tot 20 PSI voor onze zandduinsessie, hebben we het contactvlak van ons rubber vergroot om de grip te maximaliseren. Als u uw bandenspanning gaat verlagen, zorg er dan voor dat u het gereedschap hebt om ze weer op te pompen als u weer op het asfalt bent.
Kies een lijn
Als je midden in de strijd zit, wordt oordeelsvermogen een cruciale vaardigheid.
Vrijwel alles kan je laten struikelen en de voortgang verstoren: van scherpe stokken en stenen tot steile hellingen en onzichtbare veranderingen in het oppervlak.
Offroad rijden vereist dan ook concentratie en actieve besluitvorming bij het kiezen van de route.
Gemarkeerde paden maken dit proces makkelijker, maar zelfs dan zijn 4WD-sporen vaak diep gegroefd of geërodeerd door de elementen. Het doel is over het algemeen om gevaarlijke uitsteeksels te vermijden en tegelijkertijd uit de sporen en gaten te blijven.
Hellingsverschillen moeten zo worden genomen dat de neus of achterkant van de auto niet aan de grond wordt blootgesteld.
Het gaat erom dat je vooruitdenkt en zo min mogelijk risico’s neemt.
Langzaam en gestaag
Vóór de reis dacht ik dat offroad rijden alleen maar crashen en stoten was, met weinig finesse of voorzichtigheid.
Dat is absoluut niet waar.
Een aanzienlijk deel van de expeditie werd afgelegd met een snelheid van 10 km/u of minder, waarbij we probeerden om gevaren te omzeilen zonder de auto’s te beschadigen of onze gezondheid in gevaar te brengen. We liepen op onze tenen rond puntige rotsen, stapten langzaam in steile greppels en kropen steile hellingen op, in plaats van het landschap te pesten.
Hoewel vierwielaandrijvingen robuust zijn gebouwd, is het ergste wat je kunt doen een lekke band krijgen midden in de woestijn als gevolg van nalatig rijgedrag.
Kiezen voor langzame, gestage voortgang geeft je de tijd om gevaren als bestuurder te beoordelen, wat je op zijn beurt meer tijd geeft om ze te vermijden. In het slechtste geval is er meer tijd om van het landschap te genieten.
Dankzij deze aanpak konden we de klappende stenen ontwijken, de lak beschermen tegen vervelende stekels en voorkomen dat we door de grond reden bij het oversteken van diepe kloven.
Het helpt je ook om de controle over de auto te houden als het steil bergafwaarts gaat. Gelukkig is de hill descent control standaard in de meeste moderne vierwielaandrijvingen om dat proces ook makkelijker te maken.
HDC is ontworpen om de auto onder controle te houden op steile afdalingen, met behulp van tractiecontrole en ABS-sensoren om de snelheid bergafwaarts te regelen. Het pulseert geleidelijk de rem op elk afzonderlijk wiel om de afdalingssnelheid te beperken, waardoor ik de auto rustig naar beneden kon laten glijden op enge hellingen zonder in een slalomskiër te veranderen.
Uiteindelijk zorgt rustig aan doen er ook voor dat de levensduur van een vierwielaandrijving wordt verlengd, omdat de belasting op belangrijke onderdelen zoals de ophanging en remmen wordt verminderd.
Dat betekent dat u meer tijd hebt om te genieten van de natuur en minder vaak naar uw garage hoeft.
Bepaal de tijd van je beurten
Het spreekt voor zich dat off-road rijden anders is dan normaal woon-werkverkeer.
Er waren een hoop rijgewoonten die ik moest aanpassen tijdens mijn rit door de bush. De grootste uitdaging had misschien wel te maken met het positioneren van de auto in bochten.
Als forens bent u gewend om bochten te nemen op gladde oppervlakken met snelheden tussen de 20 en 100 km/u. Dit vereist een bepaalde mate van aanpassing.
Dat verandert compleet als je met een wandeltempo door heuvelachtig, rotsachtig terrein loopt.
In het begin van de reis betrapte ik mezelf er soms op dat ik te vroeg aan het stuur draaide, uit gewoonte, waardoor ik in aanraking kwam met de plaatselijke flora.
Na verloop van tijd leerde ik om mijn bewegingen uit te stellen en de bochten al in te sturen voordat ik een bocht nam. Hierdoor bleef mijn D-Max geheel binnen de gemarkeerde baan.
In plaats van te proberen de top te halen, kunt u beter uw auto in het midden houden als de route duidelijk is gemarkeerd.
Neem een vriend mee
Met alleen een uitgeruste 4WD en een rijopleiding kom je niet ver, vooral niet in ruige en onvoorspelbare omgevingen zoals de Flinders Ranges.
Zelfs voor de meest ervaren avonturier kunnen dingen misgaan en vaak heb je er geen controle over. Een betrouwbare bondgenoot aan je zijde hebben kan om verschillende redenen een enorm verschil maken.
Ten eerste kunnen ze een extra paar ogen bieden om obstakels op het pad voor ons te spotten. Onze gids, I-Venture Club hoofdtrainer David Wilson, bracht het grootste deel van zijn tijd staand in de zon door met een portofoon in de hand, terwijl hij ons door de uitdagingen van de toekomst leidde.
Hij had het beste zicht op alle kuilen, diepe sporen en lastige rotsen.
Omdat bestuurders een beperkt zicht hebben, was dit vaak doorslaggevend voor de vraag of een auto gestrand was of dat hij veilig terugkwam op de camping.
Dat wil niet zeggen dat de week altijd soepel verliep.
Maar als het echt misgaat, is het altijd fijn om een vriend achter de hand te hebben.
Zoals afgebeeld, liep een lid van het Isuzu-konvooi een lekke band op tijdens onze reis en de reparatie was een gezamenlijke inspanning. Vele handen maken licht werk, en de tegenslag zou groter zijn geweest als we alleen hadden gereisd.
Passagiers kunnen ook andere diensten verlenen, zoals navigatiehulp en, nog belangrijker, goed gezelschap.
Af en toe ‘verzenden’
Langzaam en gestaag is meestal de beste manier om off-road te rijden…
Het is in strijd met het beeld dat mensen hebben van overmoedige hooligans die door de bosjes rennen, terwijl hun maten vanaf de zijlijn ‘Stuur ‘m!’ roepen.
Maar soms wint langzaam en gestaag de race. De natuurlijke omgeving wordt ook bewaard voor toekomstig gebruik, omdat roekeloos rijden het lokale ecosysteem kan schaden door oppervlakken om te woelen en vegetatie te beschadigen.
Maar – en het is een groot maar – sommige omstandigheden vragen om snelheid, kracht en wielspin. Namelijk rijden op losse ondergronden, zoals zandduinen.
We werden hiermee geconfronteerd in het Nilpena Ediacara National Park, waar rood zand de plaats innam van kale rotsvelden.
Hier is constant momentum de sleutel, wat betekent meer gaspedaal en minder aarzeling. Met andere woorden, de leuke dingen.
Door de extra snelheid konden we ondanks het gebrek aan grip gestaag door de duinen rijden. Zelfs de meest enthousiaste bestuurders kwamen soms vast te zitten.
Een paar klanten, vooral zij die een handgeschakeld voertuig bestuurden, raakten vast in het zand en moesten op verzoek van David teruggaan.
Maar er is voor alles een moment, ook voor het aanvallen van zachte heuvels op volle snelheid.
